Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Exsertotheca crispa & Picea abies

fotò
fotò
Oundulino-crespado

Exsertotheca crispa

Neckeraceae

Nom en français : Onduline crispée.

Descripcioun :
Aquelo mousso pluroucarpo douno de gràndi coulounìo sus li roco cauquiero à l'oumbro, o de draparié sus li pège e branco d'aubre vivènt o mort. Se recounèis pulèu eisadamen à si ramo dins lou meme plan e à si poulìdi fueio oundado dins la larjour, sènso costo e acabado amé un pichot benc.

Usanço :
I'a pas trop pèr s'engana amé l'oundulino-crespado que se recounèis pulèu bèn. Es uno meno pulèu coumuno au nostre e dins lou relarg mediterran. Meme s'es un pau pu raro à l'uba, èi marcado sus listo roujo categourìo LC valènt à dire soucit minour.

Port : Pluroucarpo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : 3,5 à 4,5 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Exsertotheca
Famiho : Neckeraceae


Ordre : Hypnales

Coulour de la flour :
Petalo : 0,8 à 1,2 cm
Ø (o loungour) flour : Coumplet
Flourido : Ivèr

Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 50 à 2000 m
Aparado : Noun
Desèmbre à Mars

Liò : Roco à l'oumbro - Pège à l'oumbro
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Oulartico
Ref. sc. : Exsertotheca crispa (Hedw.) S.Olsson, Enroth & D.Quandt, 2011 (= Neckera crispa Hedw., 1801 )

fotò
fotò
Serento

Picea abies

Pinaceae

Àutri noum : Serénta, Sarento, Sourento, Serinte, Sùfi.

Noms en français : Epicéa, Épicéa commun.

Descripcioun :
Pèr pas s'engana emé lou sapin fau regarda coume soun lis aguio o peréu li pigno (o vacheto). Li fueio de la serento soun estacado tout à l'entour de la ramo coume uno brosso, au contro de li dóu sap que soun tóuti dins lou meme plan coume un penche. De nouta pamens qu'acò marcho pas pèr d'ùni sap fourestié (coume Abies pinsapo). Li pigno pendoulon, alor qu'encò dóu sap, quouro li poudès vèire, se tènon bèn drecho.

Usanço :
I'a touto meno d'utilisacioun dóu bos segound sa qualita. La pegoulo (resino) èi di proun vulneràri. Foundudo, servié, à passa tèms, pèr sougna li tigno (J.-R. Fortoul). Li jóuini fueio soun manjadisso (ensalado, pèis), an lou goust de citroun.

Port : Aubre
Taio : 10 à 50 m
Fueio : aguio escaumo
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Picea
Famiho : Pinaceae


Ordre : Pinales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 600 à 2200 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet

Liò : Sapiniero
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Picea abies (L.) H.Karst., 1881

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
C
ges
ges
C
CC
CC

Exsertotheca crispa & Picea abies

R
ges
C
R
C
C
CC
C

Coumpara Oundulino-crespado emé uno autro planto

fotò

Coumpara Serento emé uno autro planto

fotò